گفت و گوها در گردنه صعب العبور
گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران با گروه 1+5 که از چهارشنبه گذشته در ژنو آغاز شده و همچنان ادامه دارد، وارد چهارمین روز خود شده است.
بسته بودن کامل محیط مذاکرات، اجازه نمی‌دهد هیچ خبری از روند مذاکرات به بیرون درز کند و اندک اخبار در این باره نیز اخباری است که آقایان ظریف و عراقچی و سخنگوی کاترین اشتون، آن هم در قالبی بسیار کلی به رسانه‌ها داده‌اند.چنین فضایی رسانه‌ها را به سمت گمانه‌زنی‌های متفاوت و بعضاً متناقض کشانده است تا آنجا که برخی مدعی هستند طرف غربی به هیچ وجه حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت نمی‌شناسد و برخی اعلام میکنند که طرف غربی این حق را پذیرفته و اختلاف برسر جزئیات آن است. بسته نگه‌داشتن فضای مذاکرات، گمانه‌زنی‌های گوناگون رسانه‌ای و کلی‌گویی‌های طرف ایرانی و غربی و اذعان هر دو به پیشرفت آرام و سخت و وجود برخی اختلافات و نیز تصمیم وزرای خارجه کشورهای گروه 1+5 برای سفر به ژنو در ساعات آینده و حضور در مذاکرات، همه بیانگر رسیدن مذاکرات به نقطه حساس و تعیین‌کننده است. خارج از فشارهای سیاسی و رسانه‌ای که غربی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها از چند روز پیش آغاز کرده‌اند و هنوز هم ادامه دارد، مانند سخنان تکراری و تهدید‌آمیز اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا که گفت همه گزینه‌ها روی میز است و جوسازی پانزده سناتور آمریکایی برای پیگیری طرح تشدید تحریم‌ها علیه ایران و ادعای دستگاه دیپلماسی آمریکا که ایران حق غنی‌سازی ندارد، طرف ایرانی باید با لحاظ کردن دو نکته محکم و استوار در پی تأمین تمامی حقوق مسلم ایران باشد: 1- پشت چهره‌ای که غرب تلاش می‌کند بسیار قاطع و مقتدر نشان دهد، کاملاً خالی است و غرب فقط قدرت‌نمایی می‌کند تا شاید ترفندش موفق افتد و امتیاز بیشتری از ایران بگیرد والا اگر اشتیاق آن‌ها برای پایان دادن به مباحث طولانی هسته‌ای بیشتر از ایران نباشد، کمتر نیست. 2- طرف ایرانی باید مطالبه حق غنی‌سازی را در رأس حقوق هسته‌ای قرار دهد و به هیچ وجه از آن کوتاه نیاید. به نظر می‌رسد چالش اصلی هم که مانع از توافق مذاکرات در حال جریان شده، همین بحث است؛ زیرا حق غنی‌سازی، افزون بر دارا بودن ارزش علمی و پایدار که از ارکان توسعه در دهه‌های پیش روست، به علت سست کردن پایه‌های علل حضور پرونده ایران در شورای امنیت سازمان ملل و قطعنامه‌های شش‌گانه‌ای که علیه ایران صادر شده، برای دو طرف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ از این رو طرف غربی احساس می‌کند با پذیرش حق غنی‌سازی ایران، همه داشته‌هایش برباد می‌رود و سرسختانه مقاومت می‌کند، هرچند که اگر این حق را نیز به‌نوعی بپذیرد، سنگ‌اندازی‌هایش ادامه پیدا می‌کند.
کلمات کلیدی : گفت و گوها در گردنه صعب العبور
