علی مطهری ساده لوحی سیاسی را تا کجا ادامه میدهد؟!
من دیپلمات نیستم، من انقلابی‌ام؛ حرف را صریح و صادقانه می‌گویم. (رهبر معظم انقلاب)
گاهی وقت‌ها لازم است، انسان بندِ ادب و آداب را از پای خود بگشاید و بی‌پیرایه و بی‌نقاب حرفش را بزند. صد البته فرق است بین شفاف و رُک حرف‌زدن، با اهانت‌کردن. اما رعایتِ آداب در سخن گاهی وقت‌ها جان‌مایه‌ی کلام را می‌گیرد و حرف را درست منتقل نمی‌کند. این آداب گاه می‌تواند آموزه‌های ادبیاتی باشد و گاه محافظات و ملاحظات سیاسی. از همین باب است که بعضی وقت‌ها دیپلمات‌ها حرفی را به زبان می‌آورند، که قصد دارند معنای متفاوتی را از آن به ذهنِ مخاطب القا کنند.
مقام معظم رهبری نیز در یکی از سخنرانی‌های خود در سالِ 91، با دست‌مایه قرار دادن همین مفهوم، خود را یک «انقلابی» دانستند و نه یک «دیپلمات»؛ بدین معنا که حرفشان را صریح و شفاف و بدون تعارف می‌زنند. بیانی که به اذعان بسیاری، درخشان‌ترین کلامِ حضرتِ ایشان در میان بیانات همان سال می‌باشد.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
