سبک زندگی غربی، بستر گرایش به عرفانهای نوظهور
گرداب- بررسی تعریف، علل پیدایش و گرایش به عرفانهای نوظهور از دیدگاه دین‌شناسی، برای شناخت بیشتر مبحث عرفانهای نوظهور امری مهم به نظر می‌رسد. بدین منظور ماهنامه "سپیده دانایی" در شماره 57 خود با حجت‌الاسلام والسلمین "حمزه شریفی‌دوست"، مدیر گروههای پژوهشی مؤسسه بهداشت معنوی و عضو گروه عرفانهای نوظهور در نهاد رهبری و مؤلف چندین کتاب در این زمینه، گفت‌وگویی انجام داده است:
عرفانهای نوظهور چیستند و چه تفاوتی با عرفان اسلامی دارند؟
اولین تفاوت این دو در حوزه غایت است؛ یعنی در عرفان اسلامی یا همان عرفان برآمده از آموزه های دینی، غایت خداوند متعال است. این غایت ابزار خاص خودش را دارد. در عرفان های نوظهور همین غایت مطرح میشود، اما نه به عنوان غایت، بلکه با این عنوان که ما خدا را قبول داریم، اما در عمل به خداوند دعوت نمی شود و سالک به سوی خداوند دعوت نمی شود، گرچه بسیاری از جریانات خداوند را پذیرفته اند و در همین حد باقی می مانند که ما هم خدا را قبول داریم و به واقع خداپذیر هستیم.
مثلا جریانی مانند "اوشو" که بسیار از خدا دم می‌زند، وقتی هدف سالک را معرفی می کند، هدف را رسیدن به شادی می‌داند و تصریح می کند که عارف هیچ کاری با بی خدایی و باخدایی ندارد و خداوند را غایت سلوک معنوی نمی‌داند؛ بنابراین ما در عرفان نوظهور با خداپذیری مواجهه می‌شویم؛ بدین معنا که تنها خالقیت خدا را پذیرفته‌اند و به همین حد از توحید راضی شدهاند.
ادامه مطلب...
کلمات کلیدی : سبک زندگی غربی، بستر گرایش به عرفانهای نوظهور
