تلویزیون محبوب ترین رسانه (بخش سوم)
4.دوره پیشرفت سریع
کمیته فدرال ارتباطات FFC در سال 1946، 24 امتیاز جدید برای فرستنده های
تلویزیونی صادر کرد. لذا شبکه ها و آژانس های تبلیغاتی با علاقه زیادی
آماده ورود به منازل مردم شدند. برای همه روشن بود که تلویزیون باید به یک
رسانه مهم تبدیل شود. از این جهت برای شرکت در بهره برداری و تکامل
تکنولوژی جدید خود را به آب و آتش می زدند.
ساخت و فروش گیرنده های خانگی از همان سال شروع شد. به طوری که مردم با
وجود قیمت بالای آن برای خرید هجوم می بردند. در سال 1947 یک دستگاه
تلویزیون با صفحه 7 در6 اینچ 400 دلار ارزش داشت. قیمت و خرید آنتن نیز
حداگانه پرداخت می شد. یک گیرنده دولوکس چوبی و یک سیستم آینه ای که تصویر
را درشت نشان می داد به قیمتی نصف بهای یک اتومبیل آخرین مدل فروخته می
شد.
لذا کاملاً مشخص بود که تلویزیون کالایی لوکس و خرید آن فقط در توان
خانواده های مرفه بود. بسیاری از خانواده های تلویزیون دار همسایگان حسود
خود را برای نشان دادن نظهر تشخص (تلویزیون) به منزل خود دعوت می کردند.
این در حالی که خانواده هایی که توان خرید آن را نداشتند برای خودنمایی
فقط آنتن آن را روی بام منزل خود نصب می کردند.
5.گسترش تماشای تلویزیون
در 1950 کمتر از ده درصد از خانواده های آمریکایی دارای گیرنده تلویزیونی
بودند. فقط ده سال بعد یعنی در 1960 نود درصد خانواده های آمریکایی دارای
تلویزیون شدند.
در سال 1970 این نسبت به 95 درصد و در سال 1980 نمودار رشد تلویزیون به حد
اشباع رسید و تقریباً 98 درصد خانواده ها صاحب تلویزیون بودند. این در
حالی است که امروزه پیدا کردن خانه ای بدون تلویزیون غیر ممکن است. همچنین
در مدت زمانی که مردم به تماشای تلویزیون اختصاص می دادند قابل توجه است.
در سال 1950 صاحبان تلویزیون میانگین 5.4 ساعت تماشا می کردند. این میزان
اخیراً به 7 ساعت در شبانه روز رسیده است به طوری که برآورد متوسط مدت
زمان تماشای تلویزیون روز به روز مشکل تر می شود. علت آن نیز استفاده از
تلویزیون برای تماشای برنامه های تلویزیونی است. امروزه دو سوم خانواده
های آمریکایی بیش از یک تلویزیون دارند که با آنها برنامه های گوناگونی را
تماشا می کنند.
6.ظهور تلویزیون رنگی
آزمایش و روند پیشرفت تلویزیون رنگی در سال 1929 آغاز شده بود. 1940 صحبت
از پخش برنامه های رنگی بود، ولی مشکلات زیادی در انتخاب بهترین فناوری
وجود داشت. پس از آزمون ها و توافقات ایستگاه های تلویزیونی، تربیت نسل
جدیدی از تکنسین ها برای دوربین و تلویزیون رنگی ادامه یافت. با این حال
گذر صنعت تلویزیون از سیاه و سفید به رنگی به آهستگی و کندی صورت پذیرفت.
7.دوران طلایی تلویزیون
دو دوره دوران طلایی تلویزیون می باشد:
دوره اول، زمانی که تلویزیون رشد سریع خود را تجربه می کرد (1925 تا 1962)
که البته رشد و تکمیل اصول برنامه ریزی تلویزیون در این دوره بوده است.
دوره دوم که دوره ای طولانی تر از دوره اول است (1960 تا 1980) دورانی است
که شبکه های تلویزیونی رقبای اندکی داشتند. طولانی شدن این دوره هم به
دلیل تهیه و پخش برنامه های تلویزیونی با کیفیت بالا است که باعث جلب
بینندگان مشکل پسند می شد. همچنین افزایش برنامه های کمدی، خانوادگی،
ورزشی و... در این زمینه مؤثر می باشد.
بین دو دهه 1960 و 1980 را می توان به عنوان دورانی متفاوت از دوران طلایی
نام برد. از این دوران به عنوان نارضایتی تماشاگران از برنامه های کسل
کننده یاد می شود. بسیاری در این دوره معتقدند تلویزیون باعث و مشوق
نارسایی های اجتماعی است. همچنین تلویزیون به عنوان رسانه ای قوی هنجارهای
اخلاقی و رفتاری را سُست و پایداری و استحکام ملی را متزلزل می سازد به
طوری که این انتقاد تاکنون نیز نسبت به تلویزیون وجود دارد. این دوره به
دلیل حکومت مطلقه سه شبکه NBS،CBS و ABC که عملاً رقیبی نداشتند و
درآمدهای افسانه ای تبلیغاتی داشتند باعث توجه اکثریت بییندگان به خود
شدند. ر این دوره جایگزین دیگری برای تلویزیون نبود و بینندگان مجبور به
دیدن برنامه های این سه شبکه بودند.
شبکه های تلویزیونی به دلیل تبلیغ و پخش خشونت و پخش مکرر برنامه های عامه
پسند و سطحی مورد انتقاد قرار گرفتند. خشونت و طنز به عنوان دو معیار اصلی
تولید کنندگان اینگونه برنامه ها بود. محصولات تجاری به طرز کاملاً مؤثری
از طریق تلویزیون تبلیغ می شد و در حد افراط گروه ها و طبقات جامعه را
تشویق به خرید این محصولات می شدند. اظهار نظر آقای نیوتن مینو، رئیس وقت
FCC در این مورد خواندنی است:
« شبکه هاب تلویزیونی سرزمین گسترده تباهی ها است. مخلوطی از کدهای
احمقانه، نمایشنامه های غیر واقعی تجاری، نمایش های ورزش خشن، کارتون های
مروج خشونت، ورزش هایی با تماشاگر زیاد، مسابقات معلومات عمومی و سرانجام
نمایش های سخیف از مسائل خانوادگی است... .»
این شرایط تا حدی پیش رفت که نسل جوان آن سال ها که اکنون پیر شده اند
اساساً سلیقه آنها عوض نشده است، چرا که وقتی آنها به گذشته فکر می کنند
برنامه های کلاسیک تهیه شده ستاره های آن روزها برجسته و فوق العاده به
نظرشان می رسند.
8.جایگزین هایی برای برنامه های تلویزیونی
دو پیشرفت مهم و حساس در شکی گیری صنعت جدید تلویزیونی نقش ایفا کردند:
1.سیستم کابلی
2.نوارهای ویدئویی VCR
9.ماهواره های پخش مستقیم
سال های اخیر امکان دریافت امواج تلویزیونی از طریق ماهواره ها نیز فراهم
شده است. لیکن سیستم ماهواره ای بسیار پیچیده و تنظیمات آن کار مشکل و
هزینه بر است، از این رو در این سال ها شرکت های زیادی در صدد فروش سخت
افزار مورد نیاز آن بر آمده اند. برخلاف امواج شبکه های تلویزیونی قدیمی
که دریافت آنها مجانی بود، دریافت امواج ارسالی از ماهواره ها مشروط به
پرداخت هزینه آن است. ماهواره های پخش مستقیم مجموعه وسیعی از برنامه های
متنوع را عرضه می کنند که هر بیننده ای می تواند خود را با آنها تطبیق دهد
و برنامه مورد علاقه خود را از میان کانال های بسیار زیاد، متنوع و با
کیفیت تصویر بالا انتخاب نماید. رشد استفاده از ماهواره ها نیز آسیب جدی
بر صنعت قدیمی پخش تلویزیونی وارد آورده است.
10.دریافت تصاویر از طریق اینترنت
در حال حاضر اینترنت وسیله مناسبی برای نشان دادن تصاویر نیست. علت مهم و
اساسی آن هم مودم های مورد استفاده که خیلی کند هستند. همچنین انتقال
اطلاعات از طریق سیم های مسی به دلیل حجم انتقال بالای با سرعت پایینی
مواجه می شود.
اما اگر این مشکل اساسی حل شود اینترنت وسیله ای خواهد بود که همزمان می
توان تلویزیون را روی آن مشاهده نمود یا نقل و انتقال فیلم ها، تصاویر
و... در هر گیرنده ای به دلخواه میسر خواهد شد. یعنی هر گیرنده علاوه بر
دریافت تصاویر می تواند اطلاعات تصویری خود را نیز ارسال نماید.
در اینجا یادآور می شود ورود هر رسانه جدید به معنی خروج رسانه های قدیمی
تر نیست و نمی تواند جایگزین آنها گردد. چرا که کارکرد هر رسانه منحصر به
خود آن رسانه است. به عبارتی ورود رسانه ای جدید به معنای تکامل و تثبیت
رسانه های دیگر نیست، بلکه شکل جدیدی از عرضه رسانه می باشد.
کلمات کلیدی :
-----------------------------------------------------------------------------------------------
کمیته فدرال ارتباطات FFC در سال 1946، 24 امتیاز جدید برای فرستنده های
تلویزیونی صادر کرد. لذا شبکه ها و آژانس های تبلیغاتی با علاقه زیادی
آماده ورود به منازل مردم شدند. برای همه روشن بود که تلویزیون باید به یک
رسانه مهم تبدیل شود. از این جهت برای شرکت در بهره برداری و تکامل
تکنولوژی جدید خود را به آب و آتش می زدند.
ساخت و فروش گیرنده های خانگی از همان سال شروع شد. به طوری که مردم با
وجود قیمت بالای آن برای خرید هجوم می بردند. در سال 1947 یک دستگاه
تلویزیون با صفحه 7 در6 اینچ 400 دلار ارزش داشت. قیمت و خرید آنتن نیز
حداگانه پرداخت می شد. یک گیرنده دولوکس چوبی و یک سیستم آینه ای که تصویر
را درشت نشان می داد به قیمتی نصف بهای یک اتومبیل آخرین مدل فروخته می
شد.
لذا کاملاً مشخص بود که تلویزیون کالایی لوکس و خرید آن فقط در توان
خانواده های مرفه بود. بسیاری از خانواده های تلویزیون دار همسایگان حسود
خود را برای نشان دادن نظهر تشخص (تلویزیون) به منزل خود دعوت می کردند.
این در حالی که خانواده هایی که توان خرید آن را نداشتند برای خودنمایی
فقط آنتن آن را روی بام منزل خود نصب می کردند.
5.گسترش تماشای تلویزیون
در 1950 کمتر از ده درصد از خانواده های آمریکایی دارای گیرنده تلویزیونی
بودند. فقط ده سال بعد یعنی در 1960 نود درصد خانواده های آمریکایی دارای
تلویزیون شدند.
در سال 1970 این نسبت به 95 درصد و در سال 1980 نمودار رشد تلویزیون به حد
اشباع رسید و تقریباً 98 درصد خانواده ها صاحب تلویزیون بودند. این در
حالی است که امروزه پیدا کردن خانه ای بدون تلویزیون غیر ممکن است. همچنین
در مدت زمانی که مردم به تماشای تلویزیون اختصاص می دادند قابل توجه است.
در سال 1950 صاحبان تلویزیون میانگین 5.4 ساعت تماشا می کردند. این میزان
اخیراً به 7 ساعت در شبانه روز رسیده است به طوری که برآورد متوسط مدت
زمان تماشای تلویزیون روز به روز مشکل تر می شود. علت آن نیز استفاده از
تلویزیون برای تماشای برنامه های تلویزیونی است. امروزه دو سوم خانواده
های آمریکایی بیش از یک تلویزیون دارند که با آنها برنامه های گوناگونی را
تماشا می کنند.
6.ظهور تلویزیون رنگی
آزمایش و روند پیشرفت تلویزیون رنگی در سال 1929 آغاز شده بود. 1940 صحبت
از پخش برنامه های رنگی بود، ولی مشکلات زیادی در انتخاب بهترین فناوری
وجود داشت. پس از آزمون ها و توافقات ایستگاه های تلویزیونی، تربیت نسل
جدیدی از تکنسین ها برای دوربین و تلویزیون رنگی ادامه یافت. با این حال
گذر صنعت تلویزیون از سیاه و سفید به رنگی به آهستگی و کندی صورت پذیرفت.
7.دوران طلایی تلویزیون
دو دوره دوران طلایی تلویزیون می باشد:
دوره اول، زمانی که تلویزیون رشد سریع خود را تجربه می کرد (1925 تا 1962)
که البته رشد و تکمیل اصول برنامه ریزی تلویزیون در این دوره بوده است.
دوره دوم که دوره ای طولانی تر از دوره اول است (1960 تا 1980) دورانی است
که شبکه های تلویزیونی رقبای اندکی داشتند. طولانی شدن این دوره هم به
دلیل تهیه و پخش برنامه های تلویزیونی با کیفیت بالا است که باعث جلب
بینندگان مشکل پسند می شد. همچنین افزایش برنامه های کمدی، خانوادگی،
ورزشی و... در این زمینه مؤثر می باشد.
بین دو دهه 1960 و 1980 را می توان به عنوان دورانی متفاوت از دوران طلایی
نام برد. از این دوران به عنوان نارضایتی تماشاگران از برنامه های کسل
کننده یاد می شود. بسیاری در این دوره معتقدند تلویزیون باعث و مشوق
نارسایی های اجتماعی است. همچنین تلویزیون به عنوان رسانه ای قوی هنجارهای
اخلاقی و رفتاری را سُست و پایداری و استحکام ملی را متزلزل می سازد به
طوری که این انتقاد تاکنون نیز نسبت به تلویزیون وجود دارد. این دوره به
دلیل حکومت مطلقه سه شبکه NBS،CBS و ABC که عملاً رقیبی نداشتند و
درآمدهای افسانه ای تبلیغاتی داشتند باعث توجه اکثریت بییندگان به خود
شدند. ر این دوره جایگزین دیگری برای تلویزیون نبود و بینندگان مجبور به
دیدن برنامه های این سه شبکه بودند.
شبکه های تلویزیونی به دلیل تبلیغ و پخش خشونت و پخش مکرر برنامه های عامه
پسند و سطحی مورد انتقاد قرار گرفتند. خشونت و طنز به عنوان دو معیار اصلی
تولید کنندگان اینگونه برنامه ها بود. محصولات تجاری به طرز کاملاً مؤثری
از طریق تلویزیون تبلیغ می شد و در حد افراط گروه ها و طبقات جامعه را
تشویق به خرید این محصولات می شدند. اظهار نظر آقای نیوتن مینو، رئیس وقت
FCC در این مورد خواندنی است:
« شبکه هاب تلویزیونی سرزمین گسترده تباهی ها است. مخلوطی از کدهای
احمقانه، نمایشنامه های غیر واقعی تجاری، نمایش های ورزش خشن، کارتون های
مروج خشونت، ورزش هایی با تماشاگر زیاد، مسابقات معلومات عمومی و سرانجام
نمایش های سخیف از مسائل خانوادگی است... .»
این شرایط تا حدی پیش رفت که نسل جوان آن سال ها که اکنون پیر شده اند
اساساً سلیقه آنها عوض نشده است، چرا که وقتی آنها به گذشته فکر می کنند
برنامه های کلاسیک تهیه شده ستاره های آن روزها برجسته و فوق العاده به
نظرشان می رسند.
8.جایگزین هایی برای برنامه های تلویزیونی
دو پیشرفت مهم و حساس در شکی گیری صنعت جدید تلویزیونی نقش ایفا کردند:
1.سیستم کابلی
2.نوارهای ویدئویی VCR
9.ماهواره های پخش مستقیم
سال های اخیر امکان دریافت امواج تلویزیونی از طریق ماهواره ها نیز فراهم
شده است. لیکن سیستم ماهواره ای بسیار پیچیده و تنظیمات آن کار مشکل و
هزینه بر است، از این رو در این سال ها شرکت های زیادی در صدد فروش سخت
افزار مورد نیاز آن بر آمده اند. برخلاف امواج شبکه های تلویزیونی قدیمی
که دریافت آنها مجانی بود، دریافت امواج ارسالی از ماهواره ها مشروط به
پرداخت هزینه آن است. ماهواره های پخش مستقیم مجموعه وسیعی از برنامه های
متنوع را عرضه می کنند که هر بیننده ای می تواند خود را با آنها تطبیق دهد
و برنامه مورد علاقه خود را از میان کانال های بسیار زیاد، متنوع و با
کیفیت تصویر بالا انتخاب نماید. رشد استفاده از ماهواره ها نیز آسیب جدی
بر صنعت قدیمی پخش تلویزیونی وارد آورده است.
10.دریافت تصاویر از طریق اینترنت
در حال حاضر اینترنت وسیله مناسبی برای نشان دادن تصاویر نیست. علت مهم و
اساسی آن هم مودم های مورد استفاده که خیلی کند هستند. همچنین انتقال
اطلاعات از طریق سیم های مسی به دلیل حجم انتقال بالای با سرعت پایینی
مواجه می شود.
اما اگر این مشکل اساسی حل شود اینترنت وسیله ای خواهد بود که همزمان می
توان تلویزیون را روی آن مشاهده نمود یا نقل و انتقال فیلم ها، تصاویر
و... در هر گیرنده ای به دلخواه میسر خواهد شد. یعنی هر گیرنده علاوه بر
دریافت تصاویر می تواند اطلاعات تصویری خود را نیز ارسال نماید.
در اینجا یادآور می شود ورود هر رسانه جدید به معنی خروج رسانه های قدیمی
تر نیست و نمی تواند جایگزین آنها گردد. چرا که کارکرد هر رسانه منحصر به
خود آن رسانه است. به عبارتی ورود رسانه ای جدید به معنای تکامل و تثبیت
رسانه های دیگر نیست، بلکه شکل جدیدی از عرضه رسانه می باشد.
کلمات کلیدی :
