نقش نظام سلطه در جنگ تحمیلی هشت ساله(1)
«چالش اصلی، مقابله نظام سلطه با پیام شوق‌آفرین انقلاب اسلامی، یعنی خودداری از ظلم و مظلوم واقع شدن است». حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی)
اشاره:
گرچه محاکمه‌کنترل شده و اعدام صدام حسین، رئیس‌جمهور معدوم دولت بعثی عراق در شرایط اشغال آن کشور توسط آمریکا اسرار مهمی از جنگ را به خاک سپرد و مجال اعتراف وی به واقعیت‌های شوم دخیل در
این جنایت بزرگ تاریخی را گرفت، اما مروری بر رفتار آمریکایی‌ها در دوران جنگ تحمیلی سند گویایی از مداخله و همراهی آنان به نفع صدام و علیه مردم و کشور اسلامی عزیزمان بوده که مرور آن در ایامی که مصادف با بزرگداشت هفته دفاع مقدس و پاسداشت رشادت‌ها و ایثارگری‌های شهدا، جانبازان و رزمندگان عزیز است، با توجه به خط جدید آمریکا در برخورد با نظام مقدس اسلامی می‌تواند درس آفرین و عبرت آموز باشد.
به ویژه آن که امروز نیز پیچیدگی شرایط و فشارهای ناشی از تحریم برخی از محافل سیاسی را به ضرورت نرمش در برابر آمریکا و پذیرش آن به عنوان یک قدرت برتر متقاعد ساخته و از توجه به ماهیت سلطه‌جویانه و دشمنی عمیق و ذاتی او با انقلاب و نظام جمهوری اسلامی غافل کرده است.
الف: همراهی با متجاوز
در حالی که دولت بعثی عراق در 31 شهریور ماه 1359 تجاوز گسترده‌ای علیه خاک ایران صورت داده و به طور یک‌جانبه عهد‌نامه‌ی 1975الجزایر را نقض کرده بود؛ جیمی کارتر، رییس جمهور وقت آمریکا در روز شروع جنگ چنین گفت:« جنگ احتمالاً ایران را به این نتیجه می‌رساند که به دوستان و همسایگان نیازمند است و لذا وادار به آزاد کردن گروگان‌ها میشود».
وی دو روز بعد از آغاز جنگ در واکنشی کینه توزانه اعلام داشت:« امیدوارم ا ین جنگ ایران را به لزوم رعایت قوانین بین‌المللی متقاعد کند».
گویا در این میان تنها دغدغه‌ی آنان بر هم خوردن نظم جهانی حاکم بود و لذا بدون محکومیت این تجاوز آشکار، تنها هشدار وی این بود که:«آمریکا در جنگ ایران و عراق بی‌طرف است و از همه کشورها از جمله اتحاد جماهیر شوروی می‌خواهد که در جنگ ایران و عراق مداخله نکنند».
در واکاری این موضع‌گیری به ظاهر بی‌طرفانه اما در واقع تایید اقدام تجاوزکارانه و نقض حاکمیت جمهوری اسلامی ایران توسط یک عضو رسمی سازمان ملل می‌توان دلایل زیر را از نگاه آمریکایی‌ها در نظر آورد:
1- شکست آمریکایی‌ها در حفظ رژیم دیکتاتوری پهلوی در مقابل انقلاب اسلامی و از دست دادن منافع راهبردی مرتبط با یک حکومت دست نشانده و مطیع.
2- تحقیر ناشی از اشغال سفارت آمریکا در 13 آبان 1358 و به گروگان درآمدن عوامل جاسوسی آمریکا که شکست عملیات نظامی آمریکا در صحرای طبس و ابتدای سال 1359 ابعاد گسترده‌تری به این حس حقارت داده بود.
3- نگرانی از نظم جهانی و امنیت انرژی و امنیت رژیم صهیونیستی با پدیده‌ی صدور انقلاب و فراگیر شدن موج انقلاب اسلامی به سایر کشورهای منطقه.
ب: حمایت آشکار از متجاوز
تصور و برداشت اولیه آمریکایی‌ها این بود که؛ 1- گسست انسجام نیروهای مسلح؛ 2- وجود اختلافات داخلی همراه با نفوذ عناصر لیبرال و ملی‌گرا به درون نظام؛ 3- انزوای بین‌المللی و عدم امکان دسترسی به تسلیحات و بهره‌گیری از اطلاعات و مشورت نظامی سایر قدرت‌ها، ایران را در سراشیبی ضعف، سازش و یا سقوط قرار داده و از اصرار به تداوم مسیر انقلاب بر می‌گرداند اما پس از پیشروی‌های ایران در عرصه‌ی میدانی جنگ که از فرار بنی‌صدر و منافقین وارد مرحله‌ی جدیدی شده بود، آمریکایی‌ها با کنار گذاشتن حفظ بی طرفی ظاهری برای جلوگیری از شکست صدام به نفع وی به جنگ ورود کردند.
برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر اعلام داشت:« آمریکا باید در جهت متوقف کردن انقلاب اسلامی، کاملا از رژیم عراق پشتیبانی کند و با صدام رابطه فوق العاده برقرار کند».
عملیاتی کردن این راهبرد، به مفهوم جلوگیری از شکست عراق در برابر ایران بود که وزیر خارجه‌ی آمریکا در نیویورک وارد مذاکره با طرف عراقی شد و کسینجر برای ارزیابی اوضاع عراق و طراحی نحوه و میزان حمایت از صدام مخفیانه به بغداد سفر کرد.
برون داد این تغییرات عبارت بود از :
1- حذف کشور عراق از فهرست حامیان تروریسم توسط کنگره‌ی آمریکا و باز کردن مسیر ارسال تسلیحات به آن کشور.
2- تصویب کمک 9میلیارد دلاری برای عراق در سال‌های82 و83 و اعطای وام 2/1 میلیارد دلاری به شرکت‌های بخش خصوصی برای احداث خط لوله‌ی جدید نفتی عراق به اردن.
3- موظف شدن سازمان مرکزی اطلاعات، سیا به واگذاری اطلاعات ماهواره‌ای به عراق.
ج: تلاش برای مهار قدرت جمهوری اسلامی ایران
پیروزی‌های پیاپی رزمندگان اسلام و تغییر موازنه‌ی قدرت به نفع جمهوری اسلامی ایران در میدان جنگ و الهام بخشی بدون خط مقاومت در برابر توطئه و فشار دشمنان، آمریکایی‌ها را متقاعد به اقدام مستقیم علیه جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی کرد که عبارت بود از:
1- اقدامات عملی برای کاهش توان اقتصادی از طریق
1/1- جنگ نفتکش‌ها.
2/1- حمله به سکوهای نفتی ایران.
3/1- کاهش قیمت نفت با تشویق حامیان منطقه‌ای به افزایش تولید.
2- ورود به خلیج فارس و حضور مستقیم علیه جمهوری اسلامی ایران.
اقدام اخیر که به بهانه‌ی اسکورت کشتی‌های نفتی بود، زمینه ساز درگیری مستقیم با یگان‌های دریایی و اقدام علیه سکوهای نفتی و در نهایت زدن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران شد. البته هدف اصلی این حضور اشراف اطلاعاتی در منطقه و ارائه‌ی اطلاعات به ارتش عراق بود.
3- اقدام برای جنگ نیابتی
تشویق رژیم صهیونیستی برای حمله به لبنان، پس از فتح خرمشهر اقدام عملی برای درگیر ساختن نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، باز کردن جبهه‌ی جدیدی علیه ایران در راستای کمک به صدام بود که البته با هوشیاری امام راحل و مطرح کردن راهبرد رسیدن به قدس از راه کربلا خنثی شد.
کلمات کلیدی : نقش نظام سلطه در جنگ تحمیلی هشت ساله(1)
