والله یعصمک من الناس
غدیر هر چند در کنار برکه منطقه غدیر خم سال دهم هجری حادث گشت، اما امروز از پس قرن ها به چشمه ای زلال می ماند که بزرگی آن نه اندازه 1400 سال بلکه به قامت طول تاریخ بشریت است. غدیر از آنجا که روز نصب علی به خلافت بعد الرسول بود به عید الله الأکبر موسوم گشت و این عید مأوای آزادگان جهان شد. این روز چه روزی است که هنوز آسمانیان و ملکوتیان نغمه سرایی می کنند و آواز خوش هزار از جنت الخلد الهی به گوش می رسانند.
راستی راز غدیر چه بود جز جامعه سازی و به تعبیری مدنیت سازی؟ مگر پیام غدیر چیزی جز بندگی و عبودیت چیز دیگری بود؟ مگر آرزوی غدیر پرواز انسانیت تا بی نهایت تکامل نبود؟ مگر هدف غدیر پرش به قلل رفیع آزادی و آزادگی انسان و فرار از حیوانیت خود و سایرن نبود؟
این است که صلای من کنت مولاه رسول پس از چهارده قرن هنوز گوش ها را نوازش می کند و دل ها را زنده نگه می دارد. این شیرینی و حلاوت غدیر است که همگان را به دور خود نگه داشته و غدیریان قرن 14 حول شمع آن می گردند. و به راستی اگر دیگرانی که غدیر را نمی خواهند و دوست ندارند که از غدیر یادی بشود هم به اینها فکر کنند و لحظه ای تأمل به غیر از غدیر نمی رسند. چشمه غدیر آن قدر بزرگ و وسیع است که همه سلیقه های ناب انسانی را سیراب می کند و همه از همه رنگ ها زبان ها، آیین و ملیت ها جرعه نوش خود خواهد کرد.
غدیر رمز وحدت انسان ها است به شرطی که انسان ها از منیت دست بردارند. به شرطی که انسان ها دست از تعصب های کور بشویند و تسلیم امر پروردگار و ابلاغ فرمانی آسمانی پیامبر اعظم(ص) شوند. آنجا که فرمود بلغ ما انزل من ربک؛ و گویی آنانی که تسلیم نشوند کأنه در برابر امر خدا تسلیم نشده اند. ای رسول! وای بر تو که اگر این ابلاغ را نکنی گوییی هیچ نکرده ای و 23 سال زحمت و محنت تو حبط است. هر چند کسانی هستند که حرف تو را عمل نکنند اما؛ والله یعصمک من الناس.
کلمات کلیدی :
