شعری زیبا از محدث، فقیه، عارف، عالم ذیفنون، ملامحسن فیض کاشانی
بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم انیس جان هم فرسوده بیمار هم باشیم
شب آید شمع گردیم و بهر یکدگر سوزیم شود چون روز دست و پای هم در کنار هم باشیم
دوای هم شفای هم برای هم فدای هم دل هم جان هم جانان هم دلدار هم باشیم
به هم یک تن شویم و یک دل و یکرنگ و یک پیشه سری در کار هم آریم و دوشِ بارِ هم باشیم
جدایی را نباشد زهره ای تا در میان آریم به هم آریم سر بر گرد هم پرگار هم باشیم
حیات یکدگر باشیم و بهر یکدگر میریم گهی خندان زهم گه خسته و افکار هم باشیم
به وقت هوشیاریعقل کُل گردیم بهر هم چو وقتی مستی آید ساغرِ سرشارِ هم باشیم
شویم از نغمه سازی عندلیبِ غم برای هم به رنگ و بوی یکدگر شده گلزار هم باشیم
به جمعیت پناه آریم از بادِ پریشانی اگر غفلت کند آهنگی ما هشیار هم باشیم
برای دیده بانی خواب را بر یکدیگر ببندیم ز بهر پاسبانی دیده بیدار هم باشیم
جمال یکدگر گردیم و عیب یکدگر پوشیم قبا و جُبّه و پیراهن و دستار هم باشیم
غم هم شاید هم دین هم دنیای هم گردیم بلای یکدگر را چاره و نا چار هم باشیم
بالگردان هم گردیده گِرد یکدگر گردیم شده قربان هم از جان و منت دار هم باشیم
یکی گردیم در گفتار و در کردار و در رفتار زبان و دست و پا یک کرده خدمتکار هم باشیم
نمی بینم به جز تو همدمی ای «فیض» در عالم بیا دمساز هم گنجینه اسرار هم باشیم
کلمات کلیدی : شعری از محدث، فقیه، عارف، عالم ذیفنون، ملا محسن فیض کاشانی(ره)
