مذاکره، سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم
این روزها که ایام حزن و سوگواری عالم اسلام بر مصائب حسین بن علی است، آنچه بیش از هر چیز برای ما درس است و این درس ابدی خواهد بود تأسی به فراز مشهور زیارت عاشورا است که می فرماید: «سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم»
امام حسین علیه السلام این حقیقت آشکار را به عالم اسلام تقدیم کرد که رمز سعادت دنیا و آخرت بشریت پیروی از رهبری است و چنانکه خود فرمود: «اُرِیدُ اَن آمِر بِالمَعروفِ وَ اَنهَی عَنِ المُنکَرِ وَ اَسِیرُ بِسِیرةِ جَدِّی وَ اَبِی عَلِّی بن ابی طالب (علیه السلام)» «هدف من امر به معروف و نهی ازمنکر و حرکت براساس سیره جدم رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) و پدرم علی ابی طالب است.»
به عبارتی اولین عامل به سلم لمن سالمکم حضرت سیدالشهدا علیه السلام بود که با تأسی محض از جد بزرگوار و پدر گرانقدرش دست به قیام علیه کفر و الحاد و شبه و فساد حاکان زد. از این رو امام حسین علیه السلام شعار خود را تسلیم اوامر الهی دانست و در برابر دستورات الهی که تسلیم شد که باید حکومت یزید فاسد القلب بر چیده شود و شاید امام حسین علیه السلام خطاب به رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده باشند سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم؛ یعنی در برابر آنچه شما تسلیم بودید من حسین هم تسلیم هستم، اما در برابر آنچه شما دشمن آن بودید و سر نبرد با آن داشتید من هم با آن می جنگم. بی جهت نبود که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: حسین منی و أنا من حسین؛ یعنی هر آنچه من به آن اعتقاد دارم حسین هم با تمام وجود به آن اعتقاد دارد.
این جنگ حسین علیه السلام یک جنگ تمام عیار بود؛ چرا که حسین با همه اهلبیت خود، با تمام دار و ندار خود، با همه هستی خود به میدان نبرد آمد. این را باید اطاعت محض از رهبر و مولای خود دانست. روز عاشورا نیز همه اصحاب امام حسین علیه السلام مطیع محض ایشان بودند. هاشمیان و غیر هاشمیان همه سلم محض حسین و حرب مطلق علیه یزیدیان، عبیدالله و سپاه ابن زیاد لعنة الله علیهم اجمعین. لذا رمز ماندگار و پیروزی امام حسین علیه السلام را می توان اعتقاد راسخ ایشان به سلم لمن سالمکم در قبال رسول خدا و اعتقاد پولادین یاران باوفای ایشان دانست که به حق و انصاف نسبت به امام خود سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم بودند.این برای همه دروه ها و اعصار درس است که شاه بیت پیروزی و فتح قله های سعادت، پیروی محض از ولی خدا و جانشینان او است.
امروز نیز باید باور کنیم که اگر رهبر و مقتدای ایران اسلامی می فرمایند من به مذاکره خوش بین نیستم، ما به طرف های مذاکره کننده اعتماد نداریم و...، مسئولین ما با اعتقاد راسخ به سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم توان و انرژی خود را صرف مطالبه مکرر رهبری نمایند که مکررا در این سه ماه اخیر می فرمایند: «ما گفته‌ایم «ساخت درونى نظام» باید استحکام پیدا کند؛ ما گفته‌ایم «علم» بایستى رشد پیدا کند؛ ما گفته‌ایم «تولید داخلى» بایستى اساس کار باشد؛ ما گفته‌ایم «نگاه خوشبینانه به استعداد بومى کشور» بایستى جدّى باشد، استعدادها پرورش پیدا کند؛ اینها پایه‌هاى اصلى کار است. وقتى کشورى با تکیه‌ى به استعدادهاى درونى، با تکیه‌ى به ابتکار نیروى انسانى خود، با تکیه‌ى به علم و دانش خود، با تکیه‌ى به ایمان خود و با اتّحاد حرکت میکند، قطعاً به نتایج مطلوب خواهد رسید.»
یا آنجا که می فرمایند: « آنچه براى نظام جمهورى اسلامى حائز اهمّیّت است، استحکام ساخت درونىِ نظام جمهورى اسلامى است، استحکام درونى ملّت ایران است؛ همان چیزى که از روز اوّل تا امروز توانسته است این کشور را حفظ کند؛ اتّحاد ملّى، توجّه به آرمانهاى والاى نظام جمهورى اسلامى، توجّه به عزّت ملّى. ملّت ایران ملّت عزیزى است»
امیدواریم زوایا، لایه ها و حواشی بر طمطراق مذاکرات با طرف های ایران اسلامی مسئولین ما را مقهور دانش دیپلماسی خود نسازد و با تکیه بر آموزه های دینی و با اعتماد به نظر رهبر جامعه اسلامی که ادامه روند مذاکرات خوش بین نیستند، مصالح و حل مشکلات مردم را با نگاه به درون و استفاده از ظرفیت های سرشار داخلی حل و فصل نمایند. همانگونه که ایشان می فرمایند:
.jpg)
« ما براى مسائل اقتصادى کشور همه‌ى تلاشمان بایستى متمرکز باشد بر روى مسائل داخلى؛ آن پیشرفتى، آن گشایشى ارزش دارد که متّکى باشد به قدرت درونى یک ملّت. یک ملّت اگر به قدرت خود، به توانایى‌هاى خود متّکى بود، دیگر از اخم یک کشور، از تحریم یک کشور متلاطم نمیشود؛ این را باید ما حل کنیم. همه‌ى حرف ما با مسئولین - چه مسئولین گذشته، چه مسئولین امروز - همین است که باید براى گشایش مسائل کشور و مشکلات کشور، از جمله مشکلات اقتصادى، نگاه به درون باشد. ما در کشور ظرفیّتهاى زیادى داریم؛ از ظرفیّتهاى این ملّت که عبارت است از، هم امکانات انسانى، هم امکانات طبیعى، هم امکانات جغرافیایى و موقعیّت منطقه‌اى باید استفاده کرد. البتّه ما از تحرّک دیپلماسى هم حمایت میکنیم. وقتى میگوییم از درون بایستى کارها اصلاح بشود، معنایش این نیست که چشممان را ببندیم، تحرّک دیپلماسى نداشته باشیم، با دنیا کار نکنیم؛ چرا، تحرّک دیپلماسى، حضور دیپلماسى کار بسیار لازمى است - مسئولینى که این کارها را میکنند، بخشى از کارهایند - لکن تکیه بایست بر روى مسائل داخلى باشد. در عرصه‌ى دیپلماسى هم آن کشورى موفّق است که متّکى باشد به نیروى درون‌زا؛ آن دولتى میتواند در پشت میز مذاکره‌ى دیپلماسى حرف خودش را سبز بکند و به مقصود و نتایج مورد نظر خودش دست پیدا بکند که متّکى باشد به یک اقتدار درونى، توانایى‌هاى درونى؛ حساب میبرند از یک چنین دولتى.»
کلمات کلیدی : مذاکره، سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم
